Przedstawione poniżej treści nie mają charakteru promocyjnego. Ich wyłącznym celem jest edukacja i podniesienie poziomu wiedzy odbiorcy na temat zdrowia. Należy jednak pamiętać, że żadna z informacji nie może zastąpić porady lekarskiej lub konsultacji z farmaceutą.
Choroby dotykające narządów intymnych są dla większości kobiet nie tylko uciążliwe, ale również bardzo krępujące. Bywa, że przez wstyd nie zgłaszamy się do lekarza, starając się przeciwdziałać objawom na własną rękę lub, co gorsze, całkowicie bagatelizując zagrożenie. To błąd. „Odłóżmy wstyd na półkę” i dbajmy o siebie kompleksowo – tylko w ten sposób zatroszczymy się o swoje zdrowie i dobre samopoczucie. Jeśli wystąpią niepokojące dolegliwości okolic intymnych, porada lekarska może okazać się najlepszym rozwiązaniem. Niezależnie od typu schorzenia odpowiednie leczenie będzie kluczem do sukcesu. Zwłaszcza w przypadku grzybicy pochwy, która nieleczona, może doprowadzić do różnego rodzaju powikłań.
Przyczyn infekcji intymnych jest kilka, jednak niezależnie od tego, co je wywołuje, dostępne jest skuteczne leczenie. Warto wiedzieć, jakie objawy powinny nas skłonić do wizyty u lekarza.
Grzybica pochwy to powszechna kobieca przypadłość. Uważa się, że u około 75% wszystkich kobiet dochodzi do rozwoju tej choroby przynajmniej raz w życiu1. W populacji Polek czynnikiem sprawczym są najczęściej drożdżaki – a wśród nich najczęściej grzyby z rodzaju Candida - stąd inna nazwa tej choroby, a mianowicie kandydoza. Schorzenie to pojawia się w przypadku osłabienia organizmu tj. obniżenia jego odporności np. w niedożywieniu, chorobie nowotworowej czy zakażeniu wirusem HIV. Grzybicy sprzyja również cukrzyca, długotrwały stres i przemęczenie, niedawno przebyta miesiączka, czy ciąża (ze względu na zmiany w gospodarce hormonalnej). Niebagatelne znaczenie może mieć również niedostateczna lub (co zaskakujące) nadmierna higiena miejsc intymnych oraz noszenie obcisłej bielizny ze sztucznych materiałów. Dodatkowo częstą przyczyną kandydozy jest antybiotykoterapia przyjmowana z powodu różnorodnych infekcji bakteryjnych. Takie leczenie powoduje, wyniszczenie również "dobrych bakterii" zasiedlających drogi rodne (pałeczek kwasu mlekowego), a tym samym zaburzenie mikroflory pochwy i niekontrolowany rozrost drożdżaków.
Do najczęstszych objawów grzybiczego zapalenia pochwy należą: świąd, pieczenie oraz wydzielina z pochwy na bieliźnie - grudkowata, o neutralnym zapachu (bezwonna), o konsystencji twarogu, często określana jako „serowata”. Może pojawić się także ból podczas stosunku i w trakcie oddawania moczu. W leczeniu niepowikłanej choroby stosuje się z reguły miejscowe (zwłaszcza u ciężarnych) lub doustne leki przeciwgrzybicze. Przypadki powikłane tj. nawracające (4 lub więcej zakażeń w roku), występujące u pacjentek z upośledzoną odpornością, przebiegające z ciężkimi objawami oraz zakażenia gatunkiem innym niż Candida albicans wymagają dłuższej niż standardowa terapii, często opartej jednocześnie na leczeniu dopochwowym i systemowym (doustnym).
Kolejną, częstą infekcją intymną, jest bakteryjna waginoza (BV) Powstaje w wyniku niekontrolowanego rozrostu w pochwie bakterii beztlenowych (głównie Gardnerella vaginalis), które wypierają bytujące tam naturalnie pałeczki kwasu mlekowego (Lactobacillus). Sprzyja temu palenie papierosów, częsta zmiana partnerów seksualnych, zaburzenia hormonalne (np. menopauza), zmiana pH środowiska pochwy (podczas miesiączki, stanów zapalnych szyjki macicy, zaniedbań higienicznych, po antybiotykoterapii). Do typowych dolegliwości zalicza się jednorodną, kremową lub szarą, wydzielinę z pochwy, która ma nieprzyjemny rybi zapach, nasilający się zwłaszcza po stosunku. Zwykle nie stwierdza się bolesności ani świądu. Prawidłowa diagnoza pozwoli dobrać odpowiednie leczenie. Choroba szybko ustąpi po dopochwowej terapii antybiotykiem.
Tlenowe bakteryjne zapalenie pochwy (aerobic vaginitis) jest schorzeniem, w którym wskutek zmniejszenia się liczby bakterii z rodzaju Lactobacillus dochodzi do ekspansji mieszanej, tlenowej flory bakteryjnej, głównie Streptococcus grupy B, Escherichia coli oraz Enterococcus spp. Chore kobiety zgłaszają obecność ropnych, żółtawych, upławów o gnilnym zapachu. W badaniu ginekologicznym stwierdza się obrzęk, zaczerwienienie oraz niekiedy nadżerki śluzówek pochwy. Co ciekawe i wymagające rozważnego postępowania, to fakt, że infekcje te mogą w 1/3 przypadków współistnieć z innymi typami infekcji – np. z BV, grzybicami czy rzęsistkowicą. W leczeniu stosuje się doustnie lub miejscowe antybiotyki, środki antyseptyczne i odpowiednią higienę osobistą.
Trzeba nadmienić, że choć to rzadkie, ale każda z tych chorób może przebiegać bezobjawowo. O infekcji mogą świadczyć bardzo skąpe dolegliwości, co sprawia, że tym bardziej zachować należy czujność w obserwacji własnego organizmu. Ginekolog podpowie, na co najczęściej warto zwrócić uwagę, by czegoś nie przegapić.
Brak leczenia kandydozy pochwy skutkuje długotrwałym utrzymywaniem się przykrych dolegliwości i znacznie obniżonym komfortem życia. Ból podczas stosunku potrafi być na tyle nieznośny, że może nawet uniemożliwić współżycie. Dodatkowo, grzybicą można zakazić partnera seksualnego. Nasilony świąd wywołuje drapanie, co prowadzi do powstania uszkodzeń naskórka czyli przeczosów i stwarza ryzyko ich nadkażenia bakteriami. Na choroby okolic intymnych muszą zwrócić uwagę osoby z obniżoną odpornością (np. po przeszczepach, stosujących przewlekłą sterydoterapię, chorych na AIDS). W sytuacji immunosupresji (obniżonego działania układu immunologicznego) prawdopodobne jest, że wymagać one będą bardziej rozbudowanych schematow leczenia. Dla ciężarnych wszelkie infekcje intymne, w tym grzybice, nie powinny być powodem do stresu, lecz wskazaniem do pilnej konsultacji lekarskiej. Skutki nieleczonej grzybicy pochwy w ciąży to przede wszystkim zwiększone ryzyko poronienia we wczesnej ciąży lub pęknięcia pęcherza płodowego i porodu przedwczesnego.
Istotne jest zatem, by po wystąpieniu objawów niezwłocznie podjąć odpowiednie leczenie, które pozwoli szybko i sprawnie uporać się z problemem. W celu ustalenia rozpoznania i dobrania odpowiedniej terapii należy skonsultować się przede wszystkim z ginekologiem.
Odpowiednie postępowanie gwarantujące utrzymanie mechanizmów odporności własnej na wysokim poziomie np. stosowanie probiotyków ginekologicznych (korzystny ładunek pałeczek kwasu mlekowego) pomogą zapobiec lub zmniejszyć ryzyko wystąpienia infekcji.
AUTOR:
Lek. Irena Wojtowicz
KONSULTACJA MERYTORYCZNA:
Lek. gin. Maciej Chojnacki
Bibliografia:
1. Farm Pol, 2010, 66(8): 539-543.
Bakterie Lactobacillus gasseri oraz Lactobacillus rhamnosus obecne w produkcie leczniczym Lakcid Intima, podobnie jak inne bakterie kwasu mlekowego powinny być dominującymi bakteriami w środowisku pochwy, ponieważ utrzymują prawidłowy kwaśny odczyn pochwy (pH 3,8-4,2) co zapobiega wzrostowi patologicznych bakterii i drożdżaków.
Produkt Lakcid Intima stosuje się w celu utrzymania lub przywrócenia prawidłowej flory bakteryjnej pochwy po miesiączce lub antybiotykoterapii u kobiet w wieku 18 lat i starszych.
